استفاده از ذرات نانو برای جلوگیری از سایش مینا دندان

استفاده از ذرات نانو برای جلوگیری از سایش مینا دندان

چکیده مطالب :

هدف از این مقاله بررسی امکان سنجی استفاده از مواد نانو برای جلوگیری یا ترمیم سایش دندان ها است. دندانهای نیش دارای مینا نازکی هستند که مستعد ساییدگی دندان هستند و سبب دردهای دندانی ، از بین رفتن دندان و عفونت دندانی میشوند. این مقاله یک عامل ترمیم جدید بر اساس نانو ذرات فعال تریبو شیمیایی ایجاد کرد.وجود و خواص ترمیم کننده های سنتز شده پس از استفاده از مواد ترمیم کننده با مالش بین دندانهای کشیده شده سگ مورد ارزیابی قرار گرفت

اثربخشی تولید این لایه محافظ با افزودن نانو ذرات هیدروکسی آپاتیت به ماده ترمیم کننده افزایش یافت.

این لایه محافظ تا ۲ میکرو متر ضخامت دارد و دارای سختی قابل مقایسه با بستر مینا می‌باشد.

این نتایج نشان می‌دهد جویدن با عامل ترمیم کننده دندانها را محافظت می‌کند.نتایج توموگرافی نشان میدهد که این ماده ترمیم کننده همچنین پتانسیل ترمیم ترکهای روی سطح مینا را دارد.این تحقیق رویکردی جدید برای محافظت از پوسیدگی دندان ها ارائه می دهد

این مواد نانو میتواند به عنوان اساس ابزارهای جدید محافظ دندانی

باشند مانند اسباب‌بازی های جویدنی یا آدامس هایی که از پوسیدگی دندان جلوگیری میکند و فشار هزینه های عمل ترمیم را کاهش میدهد

معرفی جلوگیری از سایش دندان با نانو:

مینا دندان سخت ترین و متراکم ترین ساختار بدن پستانداران است که برای محافظت از داخل دندان در برابر فلور طبیعی حفره دهان و سایر مواد مضر عمل میکند . اگرچه سخت ترین بافت در بدن انسان ها و حیوانات است ولی میتواند از نیروهای مکانیکی آسیب ببیند،لایه مینای دندان های سگ نازک از دندان های انسان است و بیشتر مستعد سایش و آسیب است.این نوع پوسیدگی و سایش می تواند منجر به قرارگرفتن در معرض عاج و پالپ شود و باعث درد و از بین رفتن دندان ها و همچنین منجر به کاهش کیفیت زندگی میشود

اخیرا رمینرالیزاسیون مینای دندان آسیب دیده به عنوان روشی جایگزین برای جراحی سنتی دندان ارائه شد.

در این تحقیقات از فرایند بیومینرالیزاسیون که به طور طبیعی در محیط دندانپزشکی ارایه میشود استفاده شد.پیش سازه های هیدروکسی آپاتیت نانو ذره برای تشکیل بافت سخت مینا در شرایط آزمایشگاهی استفاده شد. برخی از نمونه های پیش سازه ها ، آمورف فسفات کلسیم تثبیت شده با فسفرپپتیدکازئین هستند و پلی دوپامین با هیدروکسی آپاتایت است

برخلاف شیوه سنتی دندان در این روش دندانها را با موادی که تقریبا مشابه خود دندان ها بود ترمیم میکرد با این وجود مانند فرایند بیومینرالیزاسیون ، استفاده از روش رمینرالیزاسیون نیاز به زمان دارد تا تاثیر خود را نشان دهد این بزرگ‌ترین محدودیت برای کاربرد بالینی در این روش است‌.گزارش شده است که نانو ذرات عامل دار وقتی به عنوان افزودنی در لوبریکانت استفاده میشود میتواند یک لایه محافظ روی یک جفت سطح مالشی ایجاد کند.قراردادن این ذرات در معرض نیروهای اصطکاک لایه ای روی سطح تولید میکند که تری بو فیلم نامیده میشود. این لایه سخت تر از سطح بستر اصلی است و احتمالا می تواند سطح را از آسیب های آتی محافظت کند. تحقیقات اخیر ما نشان داد که a-zrp ای زیرکونیوم فسفات و سدیم فلوراید برای تشکیل تریبو فیلم موثرترین افزودنی هستند

ذرات نانو a_zrp ساختار لایه ای منحصر به فردی دارند که با نیروی واندروالس کنار هم قرار میگیرند.

زیربرش، واکنش های شیمیایی بین ذره و سطح ایجاد میشود و یک لایه محافظ روی سطح ایجاد میکند

این فرایند ممکن است به اختلاط مکانیکی حین لغزش نسبت داده شود

تا به امروز ترمیم یا جلوگیری از ساییدگی سطحی دندان ها با استفاده از مفهوم تریبوفیلم گزارش نشده است ، اگر چه تریبوفیلم در سایر سیستم های بیوتریبولوژی مانند تعویض مفصل ران به خوبی مورد مطالعه قرار گرفت.این روش جدید از اثربخش و سرعت فعل و انفعالات محلول نیترات کلسیم 0/25m به صورت قطره ای به 20 میلی لیتر محلول دی سدیم فسفات هیدروژن تحت به هم زدن ثابت و پیوسته با درجه 50-60 آماده شدند ph این مخلوط با هیدروکسید آمونیوم به 8_10 تنظیم شد. این مخلوط در  اتوکلاو با روکش ptfe قرار گرفت و به مدت 12 ساعت به فر 160درجه منتقل شد.بعد از واکنش های هیدروترمال ، محصولات با آب دیونیزه (di)شسته شدند و سه بار با سانتریفیوژ بازیابی شدند .

نانو ذرات شسته شده در کوره خلا 70درجه به مدت 12ساعت خشک شدند.a-zrp سنتز شده با پلی اتروامین 600m ترکیب شده است.

1میلی مول از a-zrp سنتز شده در 5ml از آب دیونیزه شده با حمام آلترانیک به مدت 1 ساعت پراکنده شد و سپس 5ml از محلول 0/4mm به صورت قطره ای به این پراکندگی اضافه شد.

عامل های ترمیم ، مانند خمیرها،به عنوان مخلوطی از نانو ذرات hap و 600mآمینa-zrpساخته شد.ذرات a-zrpمیتواند هنگام مالش تریبوفیلم تولید کند .ترکیب 600mآمین عملکرد آن را در محیط آبی بهبود می‌بخشد و نانو ذره hap به عنوان ماده پرکننده اضافه میشود.مقدار نانو ذرات hap استفاده شده در نسبت جرمی به a-zrp قبل از ترکیب

1:0/5 و 1:0/25 و 1:0 و 1:1 بود.

محصولات به مدت 10 دقیقه سانتریفیوژ شدند . بعد از پروسه سانترفیوژ ، مواد رویی با کج کردن لوله ها حذف شدند و رسوبات بازیابی شدند. این رسوبات در پروسه

تریبومستیکیش که در زیر توضیح داده میشود استفاده شد.

آماده سازی دندان دیسک و پین:

دندان های نیش سگ برای تولید دندان دیسک و پین آزمایش استفاده شد.همه دندان های نیش سگ از سلول های مرده تهیه شده که در مطالعات غیر مرتبط استفاده شده اند.

قبل از آزمایش همه دندانها در پروکسید هیدروژن و آب دیونیزه شدند.هرگونه بافت نرم باقیمانده با یک چاقو کوچک برداشته شد.

برای ساخت دندان های دیسک ، ابتدا هر دندان نیش با رزین اپوکسی مهروموم شد و سطح تماس جویدنی در معرض دید قرار گرفت.سپس مینای این سطح با دقت صاف تراشیده شد و با کاغذ سمباده صاف شد و با خمیر الماس سنگی 3میکرومتر صیقل داده شد.در طول این فرایند هیچ عاجی در معرض دید قرار نگرفت.این فرایند صیقل دادن یک سطح صاف در هر دندان برای شبیه سازی مکانیکی فرسوده مینا دندان و ایجاد یک سطح مرجع برای اندازه‌گیری ضخامت لایه ایجاد میکند.این فرایند برای ۵ دفعه تکرار شد تا ۵ سطح صاف روی دندان دیسک ایجاد کند.دندان های پین دندان های نیش سگ درمان نشده بودند

روش های آزمایشی:

برای شبیه سازی حرکت جویدن و ساییدن دندان ها از فرایند مالش استفاده شد.این فرایند بر روی تریبومتر دیسک و پین انجام شد.تنظیم این آزمایش جویدن مالشی در شکل ۱ نشان داده شده است.

در هر آزمایش جویدن مالشی ، ۲ دندان نیش سگ تازه آماده شده استفاده شده است. یکی به عنوان پین و دیگری به عنوان دیسک.

نیروی نرمال روی پین ۱ نیوتن بود.

این نیرو فشار تقریبی ۱۰۰ مگاپاسگال در ناحیه تماس ایجاد میکند که شبیه فشاری است که دندان هنگام جویدن غذا سخت مانند استخوان تجربه میکند.دندان پین با یک حرکت متقابل سینوسی روی دندان دیسک با دامنه

۲میلی متر و سرعت ۱cms حرکت داده شد.تقریبا 0/005 میلی لیتر از خمیر عامل ترمیم کننده ما بین دندان ها قرار گرفت قبل از اینکه فرایند جویدن مالشی آغاز شود.به دلیل اینکه عامل ترمیم خمیری پر از آب است، آنالوگ تست سایش با روان کننده مبتنی بر آب بود. با این وجود با تست سایش متفاوت است زیرا مواد به جای حذف از سطح به سطح اضافه شدند.حرکت بعد از 100 چرخش به پایان رسید

این تعداد از چرخش ها انتخاب شدند تا نشان دهند که لایه محافظ می تواند در یک جلسه جویدن کوتاه ، زمانی که عامل ترمیم کننده از نظر بالینی استفاده می شود تشکیل شود. بعد از این فرآیند ، نمونه ها با آب دیوینزه شسته شدند و با هوا خشک شدند.

عامل ترمیم ( 5S و 2.5و 0S) با این فرآیند جویدن مالشی قبل از تداخل سنجی و مشاهده میکروسکوپ نیروی اتمی تست شدند. هر ستی از تست ها با هر موادی روی جفت جدید دندان ها انجام شد و 5 بار تکرار شد. در کل 5 جفت استفاده شد، که شامل 4 عامل ترمیمی دندان دیسک برای سطح تعیین مشخصات به منظور تعیین کمیت ترمیم استفاده شد.

204: تعیین مشخصات:

بعد از آزمایشات مالشی، سطوح با تکنیک هایی نظیر اسپکتروسکوپیک، میکروسکوپ نیروی اتمی و اینترفرومتری مورد مشاهده قرار گر فت. بعد از فرآیند جویدن مالشی، تأثیر هر یک از عامل های ترمیم روی همه نمونه های دیسک مشخص شدند. مورفالوژی لایه تولید شده و ریز ساختار آن با اینترفرومتر مشخص شد. اترفرومتر اطلاعات توپوگرافی نمونه ها را به صورت نوری ترسیم می کند. یک نقشه ارتفاع برای هر نمونه بر اساس تداخل نور تک رنگ ایجاد شد. این نقشه ارتفاع اندازه دقیق از ضخامت لایه محافظ ارایه می دهد. همچنین AFM  برای هر نمونه با یک پروب کوچک نقشه ارتفاع تولید می کند. پروب با نیروی سطحی نمونه ها تعامل دارد. نقشه ارتفاع و نقشه فاز از آن تعامل ها ایجاد می شوند. نتیجه طیف رامن (RAMAN) از لایه ترمیم با اسپکترومتر Ihr550  و لیزر nm532 جمع آوری شد.

فوتون لیزر می تواند به طور غیر کشسانی داخل گروه های شیمیایی لایه سطحی نمونه پراکنده شود. طول موج فوتون های پراکنده شده با یک طیف سنج دیجیتالی کنترل شده شناسایی شد. دو طیف موج جمع آوری شد. یکی از لایه ترمیم، دیگری از سطح دندان صیقل داده شده. داده های جمع آوری شده از آن دو طیف نوری با پایتون رسم شدند. همه متر های توضیح داده شده در بالا غیر مخرب هستند و نیازی به درمان بیشتر نمونه ها ندارند.

فرآیند جویدن مالشی . دو دندان نیش در اینجا استفاده شد، یکی به عنوان دیسک (پایینی) و دیگری به عنوان پین (بالایی). دندان دیسک دراپوکسی با مینای سطحی صسقل داده شد. دندان پین به پایین فشار داده شد و روی دندان دیسک با حرکت متقابل مالیده شد. ناحیه طوسی نشان داده شده محل تجمع مواد ترمیم کنده در هنگام مالش است.

2.5: تست خراش:

برای تست اگر لایه محافظ تازه تولید شده برای حذف مقاوم بود و برای ارزیابی قدرت مکانیکی لایه، یک تست خراش ساده روی دندان نمونه (5S)انجام شد که یک لایه تشکیل شده قابل مشاهده دارد. عامل ترمیم 5S به دلیل تولید لایه محافظ ضخیم انتخاب شد. همان تریبومتر با سوزن استیلی برای انجام تست خراش استفاده شد. سوزن روی دندان دیسک نمونه با نیروی 1N کشیده شد و به صورت دستی روی لایه ترمیم تشکیل شد و روی مینای دندان خراشیده شد.

2.6: میکروتوموگرافی:

برای بررسی ماندگاری پوشش لایه ترمیم روی دندان ها، دندان های پین با میکروسینکروترون با اشعه ایکس (U-XCT)CT آنالیز شدند. برای آزمایش، آزمایش جویدن- مالشی انجام شد. در این تست، عامل ترمیم 5S با نمونه های جدید دندان دیسک و پین استفاده شد. عامل ترمیم که در تست خراش انتخاب شده بود استفاده شد. آزمایشات (U-XCT) روی خط پرتو پرتو در لابراتوار لاورانس بارکیلی نشتال انجام شود. همه نمونه ها با سانتی لاتور LUAG:CE: تصویر برداری شدند. بازسازی توموگرافی با استفاده از XI-CAM با پلاگین توموپی توموگرافی انجام شد.

تصویر برداری پوشش ها از همه لایه های آزمایش با استفاده از انرژی دوگانه K-edg انجام شد. قبل از تست، انرژی روشن کننده اشعه ایکس به لبه جذب Zr با نانو ذره خالص a-arp کالیبره شد. همان گونه که در شکل دو نشان داده شده است جذب اشعه ایکس توسط عنصر Zr در حدود Kev18 می پرد.

دو انرژی روشن کننده برای گرفتن تصاویر جداگانه توموگرافیک از یک نمونه مشابه استفاده شد: 18,2 kevو kev18 طبق شکل دو زمانی که نمونه با kev17.8 روشن شدعنصر Zr روشن تر از زمانی است که باkev 18.2 روشن می شود. بنابراین، یک تفریق ساده بین دو مجموعه داده می تواندتوزیع عنصر Zr را مشخص کند که توزیع لایه ترمیم را نیز نشان می دهد. از این آزمایشات سپس با نرم افزار Arizo ارايه شده اند.

3. نتایج جلوگیری از سایش دندان با نانو

3.1: فرومتری:

لایه های ترمیم با فرآیند جویدن مالشی برای همه عامل های ترمیم شتکیل شد. تصویر توپوگرافیک اینترفرومتر در شکل سه نشان داده شده است. این شکل ها نشان می دهند که فرآیند جلا دادن سطح مرجع خوبی را در زیر لایه فراهم می کند. جویدن شبیه سازی شده با عامل های ترمیم متفاوت لایه های محافظی با پوشش ها و ضخامت متفاوتی از nm100 تا 1umتولید می کند در شکل سه ضریب اصطحکاک انگیزی شده ازآن تست ها2/. بود. جایی که هیچ ماده ترمیمی وجود نداشت ارتفاع پایه مینا زرد بود و جایی که  nm100 تا 1um از مینا با پرداخت از بین رفت رنگش سبز شد. عامل ترمیم 0S لایه نازک ولی پیوسته ایجاد می کند در حالس که عامل ترمیم 2.5 S و 5S لایه با پوشش و ضخامت بهتر نسبت به 5S و 10S تولید می کند. لایه محافظ تولید شده با 2.5S در مقایسه با لایه تشکیل شده با 5S بسیار پیوسته تر است. بنابراین به این نتیجه می رسیم که عامل ترمیم از نظر پوشش و ضخامت بهترین است.

3.2: میکروسکوپ نیروی اتمی (AFM)

آنالیز AFM درهم ریختگی ریزساختار لایه های ترمیمی a-zrp را آشکار می کند. در شکل4 ارتفاع AFM و نقشه فاز لایه های ترمیم موجود در شکل 3 به صورت c و a نشان داده می شود. لایه ترمیم تولید شده با 0S دارای ذرات پیوسته پیوسته شده در سازهای 100nm روی سطح هستند. لایه ترمیم تولید شده با 5S سطحی با ذرات گرانولا در اندازه های تقریبا 50nm را نشان می دهد.

3.3: اسپکتراسکوپی رامن (RAMEN)

آنالیز رامن تنها 2 نقطه پیک برای مینای  دندان و لایه های ترمیم نشان داد. (شکل5). این شکل شدت نور را در مقابل تغییر موج نور ناشی از جابجایی رامن ترسیم می کند. جابجایی رامن به علت جذب و انتشار فوتون ها به به وسیله ساختار شیمیایی عامل های ترمیم ایجاد شد. در شکل 5 دو نقطه پیک مشاهده شد. یکی روی لایه های محافظ و دیگری روی مینا، که هردوی آنها نتیجه گروه Po4 بودند. هیچ ماده شیمیایی اضافی در اسپکتروم رامن شناسایی نشد. بدین معنا که گروه های شیمیایی مربوط به فسفر سطح های نمونه وجود ندارد.

3.4:  تست خراش در جلوگیری از سایش دندان با نانو:

در تست خراش، مقاومت خراش لایه های تولید شده برابر یا بیشتر از خود مینای دندان است. ( شکل 6). خراش های ایجاد شده با سوزن استیلی باعث از بین رفتن مواد از سطح دندان و سطح لایه ترمیم می شود. با این وجود، لایه ترمیم حذف نشدو برخلاف خراشیدگی لایه برداری را به عمق سطح نمونه برگرداند. در مقایسه خراش های عمیق به سطح مینای محافظ شده، این لایه ترمیم سختی خوب و پوشش مقاومتی خوبی را نشان می دهد و این بیانگر این است که تریبو فیلم سطح دندان محافظ ماندگار است.

3. تصویر اینترفرومتر از سطح مینا بعد از فرآیند جویدن مالشی با عامل ترمیم، (a)S5 ، ((b 2.5 S ، (c) 5 S ، (d) 10 S
4. ارتفاع AFM (a,c) و تصویر فاز (b,d) از لایه ترمیم تولید شده با 5 S (a,b) و (c,d) 5 S . واحد نوار های رنگی در (a,c) nm بود و (b,d) بود.

3.5: توموگرافی کامپیوتری میکسنکترون اشعه ایکس:

مشاهده یک ترک روی نوک یکی از دندان ها ی پین عمق نفوذ مواد ترمیمی را به مینا مجاز می کند. در شکل 7 توزیع تراکم عنصر Zr در تصویر دندان بازسازی شده روکش دار شده است. این دندان پین در فرآیند جویدن مالش از عامل 5 S استفاده شده روی سطح تماس لایه ای تشکیل شد که به نوک دندان پیچیده شده بود. بعلاوه عنصر Zr در داخل ترک ها به عمق تقریبا 2um شناسایی شد. 4. بحث و گفت و گو:

تریبو مسیتکیشن با همه عامل های ترمیم باعث ایجاد لایه محافظ می شود که به مینا اضافه می شود. غلظت پایین و کم a-zrp نازک ترین لایه را تولید می کند، همچنین به عنوان پوسته روی سطح مینا ظاهر می شود. بالاترین غلظت از a-zrp ضخیم ترین لایه را تولید می کند اما تولید آن بسیار ناجور بود.

ضخامت و پوشش این لایه ترمیم با مقدار نانوذرات HAP کنترل می شود. با افزایش HAP ،ضخامت لایه ترمیم تولید شده افزایش یافت. با عامل ترمیم 0 S ضخامت لایه تقریبا 100nm بود اما به 2um افزایش یافت زمانی که نسبت جرمی HAP:zrp درمورد 10 S به 1:1 افزایش یافت. همچنین پوشش لایه ترمیم با این نسبت جرمی تغییر کرد. درمورد 0 S ، لایه پیوسته تولید شده و نمونه های 2.5 S و 5 S لایه های ترمیم تولید کردند که تقریبا به طور کامل مسیر سایش را پوشانده بود. علاوه بر این وقتی که نسبت جرمی a-zrp و HAP به 1:2 افزایش یافت لایه ترمیم اصلا تشکیل نشد. افزایش بیش از حد نانو ذرات HAP باعث شد که ماده خاصیت تشکیل لایه مالشی را از دست بدهد. به همین دلیل ما به این نتیجه رسیدیم که 5 S بهترین سازش بین پوشش لایه و ضخامت لایه است. نتیجه AFM بینشی را برای مکانیزم تولید لایه محافظ ارائه می دهد. سایز ذره تحت تصاویر AFM کوچک تر از سایز a-zrp در عامل ترمیم بود.

این بدان معناست که تولید لایه محافظ یک رسوب مستقیم از ذرات a-zrp نیست. به دلیل اینکه فرآیند تعامل، نیرو های وانرووالس بین لایه های a-zrp را کاهش داد. آن ها به راحتی می توانند با نیروی برشی در طول فرآیند جویدن مالشی لایه برداری شوند. این ورقه های 2 بعدی لایه برداری شده به بلوک های سازنده لایه ترمیم تبدیل شدند. گنجایش نانو ذرات HAP نه تنها ریز ساختار لایه را تغییر داد بلکه به جای تجمع پوسته از ذرات، ساختار سلولی نامنظم تری شکل گرفت. این ساختار سلولی از لایه هایی با اندازه های تقریبا یکسان تشکیل شده است که به احتمال زیاد ذرات HAP هستند. بنابراین نانو ذرات HAP نمی توانند لایه ترمیم را بدون درهم آمیختن a-zrp تشکیل دهد.

بنابراین غلظت بالایی از HAP درهم آمیختگی احتمالی a-zrp که با سطح دندان در تماس است را کاهش داد. علاوه برآن طیف های اسپکتر نشان داد که لایه تولید شده گروه های عملکرد غیر طبیعی بیگانه ای را روی سطح دندان ها نشان نمی دهد. براساس این نتایج، ما مکانیزم تشکیل لایه ترمیم را برای برای عامل ترمیم دندان که در ادامه گفته می شود پیشنهاد می کنیم. برای a-zrp خالص درونی، نانو ذرات لایه برداری شدند و با نیروی مالشی-مکانیکی شکستند.

سپس زنجیر های پلیمری متصل به نانو ذرات لایه برداری شده دوباره به لایه های تحت برش چسبیدند. زمانی که زنجیر های پلیمری با نیروی مکانیکی باهم آسیاب شدند، فرآیند پلیمریزاسیون اتفاق افتاد. به نظر می رسد پلیمریزاسیون مکانیکی شیمیایی نیروی محرکه رشد لایه ترمیم باشد. هنگامی که نانو ذرات HAP معرفی می شوندزنجیره پلیمری بیشتری با کریستال های HAP برخورد می کند و کریستال های HAP را به سطح دندان هدایت می کنند و لایه منسجم ضخیم تولید می کند. انجام لایه محافظ تشکیل شده توضیح خوبی برای استحکام آ ارائه می دهد. نتایج میکرو CT نشان داد که این مکانیزم ترمیم همچنین در ترک های سطح مینای دندان به خوبی به خوبی سطح مینا کار می کند.

5: رامن اسپکترای جمع آوری شده از سطح مینا و لایه ترمیم تولید شده از 0 S و 5 S . 2 دونقطه پیک نتیجه گروه های فسفات هستند.

6: تست خراش لایه ترمیم  تولید شده با 5 S رنگ قرمز لایه ترمیم را نشان می دهد. بعد از خراش، قسمتی از لایه هنوز وجود دارد درحالی که شیار عمیقی روی سحط مینا کنار لایه ترمیم تشکیل شده بود.

ارائه سه بعدی از دندان پین بعد از فرآیند جویدن-مالشی با عامل ترمیم 5 S .

5: نتیجه گیری جلوگیری از سایش دندان با نانو

در این مقاله، روش ساده یک مرحله ای برای کاهش سایش و ترمیم دندان ها ایجاد شد. تشکیل لایه محافظ از طریق مالش مکانیکی مواد شامل نانو ذرات، پلیمرها، مواد زیستی برای مینرالیزاسیون امکان پذیر شد. بعد آغاز آزمایش بین دو دندان، عامل ترمیم دندان لایه را با ضخامت 2um تشکیل داد. لایه ترمیم تشکیل شده دارای سختی قابل مقایسه با سطیح مینای دندان است. علاوه بر ترمیم سطح، این عامل جدید می تواند ترک ها را داخل سطح مینا کند.

تشکیل چنین لایه های محافظ ممکن است به پلی اترو HAP با مینای دندان نسبت داده شود. نانو ذرات پلی اتر اصلاح شده دیگری شاید پتانسیل تشکیل لایه محافظ روی سطح مینا را داشته باشد. کار مقاله دیگه بیشتر بر روی کاوش در عملکرد invivo روش ترمیم متمرکز خواهد شد. تلاش ها بر روی ارزیابی مانگاری فیلم در موقعیت زندگی واقعی خواهد بود.

این مقاله متر و مفهوم جدید برای جلوگیری از سایش دندان با نانو و ترمیم دندان هنگام جویدن را ارائه می دهد.